Dag van de verpleging | 12 mei

Op deze dag, de verjaardag van de wereldberoemde Engelse verpleegster Florence Nightingale (geboren op 12 mei 1820 in Florence ), worden alle medewerkers in de zorgsector in het zonnetje gezet. In Nederland vieren we sinds 1964 de dag van de verpleging. Hieronder een samenvatting van het levensjaar van Florence en tot slot kort wat informatie over het Florence Nightingale Instituut.

Website de Dag van de verpleging

Florence Nightingale

De jonge Florence had, als intelligente en goed opgeleide dochter uit een zeer welgestelde Engelse familie, alle troeven in handen voor succes in de betere kringen. Als tiener echter hoorde ze de “stem van God” en wist ze dat ze niet het lege bestaan wenste te leiden van de aristocratie maar het lot van de armen, zieken en gewonden wilde verbeteren. Als protest tegen de beperkingen die haar daarin in die tijd als vrouw werden gesteld, schreef ze een feministische klassieker: Cassandra. Dit boek beïnvloedde onder meer de filosoof John Stuart Mill en schrijfster Virginia Woolf.

Ondanks sterk verzet van haar familie, deed de in Italië geboren Florence ervaring op in het verzorgen van zieken. Verpleging als vak moest nog uitgevonden worden. Korte tijd bracht ze door in het diaconessenhuis in het Duitse Kaiserswerth en bij de zusters van St. Vincent de Paul in de buurt van Parijs. Na haar terugkomst in Engeland legde zij zich toe op de reorganisatie van een klein ziekenhuis in Londen. Deze veelzijdige vrouw is bekend geworden als de grondlegger van de moderne verpleegkunde, maar haar belangrijkste bijdragen leverde ze achter de schermen.

Toen tijdens de Krimoorlog William H. Russell, de correspondent van het Engelse dagblad The Times, melding maakte van mensonterende toestanden onder de zieke en gewonde Britse soldaten, bood Florence, als 34-jarige verpleegster, haar diensten aan.

Gesteund door minister van oorlog Sidney Herbert vertrok Florence aan het hoofd van een groep van 38 verpleegsters naar Scutari (de oude naam voor een stadsdeel in het Aziatische deel van Istanboel, thans Üsküdar). Met geduld, tact en vooral veel organisatievermogen wist zij orde in de hospitaalafdeling van de Selimiye-kazerne te scheppen en bereikte dat de verzorging van gewonden aanmerkelijk verbeterde. Toch stierven juist in haar ziekenhuis relatief de meeste soldaten. Ze drong aan op een onderzoek, waaruit bleek dat een defecte riolering de oorzaak was. Hier heeft ze haar leven lang een sterk besef van het belang van hygiëne (“de dienares van de beschaving”) aan overgehouden. Het duurde echter even voordat ze de ontdekking van tijdgenoot Louis Pasteur, dat infecties door bacteriën worden veroorzaakt, accepteerde.

Om de regering ervan te overtuigen dat verreweg de meeste soldaten niet stierven als gevolg van oorlogshandelingen maar door het gebrek aan goede ziekenzorg, ontwikkelde de in wiskunde en statistiek zeer begaafde Nightingale een diagram om de relevante gegevens overzichtelijk te presenteren. Ze werd de uitvindster van het pooldiagram,^[1] introduceerde het gebruik van statistieken in de gezondheidszorg en werd het eerste vrouwelijke lid van de Royal Statistical Society.

Na haar terugkomst in Engeland richtte ze in 1856 een verpleegstersschool op in het St. Thomashospitaal in Londen, een van de eerste opleidingen op dit gebied en de invloedrijkste. In 1859 schreef ze Notes on Nursing, What It Is, and What It Is Not, het eerste moderne handboek voor de verpleging van zieken. Haar opvatting dat gezondheid niet slechts de afwezigheid van ziekte is, maar de situatie waarin een mens al zijn of haar talenten kan ontplooien, heeft de definitie van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) bepaald.

(Bron: Wikipedia)

Florence Nightingale Instituut

Op de website van dit instituut kun je lezen en afbeeldingen bekijken van hoe de verpleging zich tussen 1830 en nu heeft ontwikkeld. Je leest er over pleegzusters, zaalknechten, bakers, een tinnen urinaal en het ontstaan van de kruisverenigingen.

Website Florence Nightingale Instituut

In ons werk bij Zorg voor leren komen wij heel veel kanjers van zorgprofessionals tegen. De liefde voor het vak is vaak groot en dat uit zich in een enorme betrokkenheid en een gedrevenheid om zichzelf te blijven ontwikkelen.

Mooi dus als er morgen op de dag van de verpleging extra waardering kan worden uitgesproken naar alle zorgprofessionals die met ziel en zaligheid hun werk verrichten en ten dienste staan van anderen. Hopelijk bevalt dit wederzijds zo goed morgen, dat het naar meer smaakt en dat er ook op de andere dagen van jaar blijk wordt gegeven aan deze waardering. En hoe mooi zou het zijn als die waardering over en weer zou worden uitgesproken! Iedereen groeit van positieve aandacht en daar plukken de cliënten uiteindelijk de vruchten van. Daarom tot slot: Deze dag is voor jullie professionals! Jullie zijn top!