Blog Palliatieve zorg | Open venster

Vanuit Zorg voor leren delen wij graag kennis met zorgverleners. In ons netwerk van trainers hebben wij experts op diverse gebieden en het lijkt ons leuk is als zij jullie via een blog meenemen in hun vakgebied om zo hun kennis en ervaring met jullie te delen.

Dit blog is van onze samenwerkingspartner Jasmijn Palliatieve Thuiszorg. Zij zijn een kleine professionele zorgorganisatie die palliatieve thuiszorg biedt en daarnaast specialist is op het gebied van cliënten met een oncologisch ziektebeeld. De zorgverleners van Jasmijn verzorgen bij Zorg voor leren verschillende scholingen op het gebied van de palliatieve zorg.

Open venster

Als ik binnenkom op de kamer valt het grote raam mij direct op, met de gordijnen helemaal opzij geschoven. Mevrouw ligt in bed, ze is gisteren opgenomen in het hospice. Onbewust krijg ik de neiging om de gordijnen wat dichter te schuiven, om het grote raam wat kleiner te maken. Maar nog voordat ik dat kan vragen, begint mevrouw al te praten. Ze vertelt over de opname in het ziekenhuis en hoe de recente diagnose haar leven plotsklaps in een ander perspectief bracht.

“En nu lig ik in een hospice, in een kamer met uitzicht op de straat”, zegt ze. “En dat vind ik toch zo fijn, want hier komt het leven voorbij. Ik zie mensen wandelen en fietsen”.

Inmiddels heb ik een stoel gepakt en ben ik naast haar gaan zitten. Samen kijken we naar buiten. “Hoe was dat dan in het ziekenhuis”, vraag ik.

“In het ziekenhuis keek ik uit op niets en daardoor voelde het bijna alsof ik er al niet meer was. Dat maakte me bang”, klinkt haar kwetsbare antwoord. “Nu voel ik weer dat ik leef, ook al zal dat niet lang meer duren”.

Ik besef dat het grote raam van betekenis voor mevrouw is, om zo haar innerlijke ruimte te kunnen creëren. Gordijnen open doen of dicht laten, dat kan het verschil maken.

Balans

Ik ga verder in de zorg, naar een andere kamer. Waar een meneer zich in de stervensfase bevindt. Hij wordt liefdevol omringd door zijn familie. De gordijnen zijn dicht en er klinkt zachte muziek. Meneer is niet meer aanspreekbaar. Zijn wereld is kleiner geworden, het leven is bijna voorbij. De innerlijke ruimte is voelbaar, door de rust die er in de kamer heerst. Naast verdriet is er dankbaarheid bij de familie, voor deze momenten van zorg en nabijheid. Een waardevolle balans tussen vasthouden en loslaten.

Diamant-model

Het Diamant-model van Carlo Leget  (In Gesprek Over Levensvragen: Het Diamant-model, 2022) is een handvat om samen te zoeken naar dat wat van betekenis is, om innerlijke ruimte te creëren in het omgaan met het ziekteproces. Innerlijke ruimte geeft rust en vertrouwen. Maar het is persoonlijk en zit vaak achter de buitenkant verstopt. De kunst is om te ontdekken wat er nodig is rondom autonomie (ik en de ander), lijden (doen en laten), schuld (herinneren en vergeten), hoop (geloven en weten) en afscheid (vasthouden en loslaten).

Innerlijke ruimte

Van levenskunst naar stervenskunst. Betekenisvolle thema’s komen soms zomaar voorbij tijdens een ochtend in de zorg. Dat houdt mij ervan bewust, dat ook ik als verpleegkundige innerlijke ruimte nodig heb. Om, vanuit een open venster, te kunnen zien en horen wat de ander nodig heeft.

Dit blog is geschreven door Lijdi Hoogenboom, palliatieve zorg verpleegkundige bij Jasmijn Palliatieve Thuiszorg.

Voor Zorg voor leren verzorgt zij of één van haar collega’s de scholingen op het gebied van Palliatieve zorg. Een scholing op maat is uiteraard ook mogelijk. Neem in dat geval contact op via info@zorgvoorleren.nl of bel naar 085 130 87 90.

Laatste nieuws