Signaleren huiselijk geweld

Via onderstaande link vind je feiten over huiselijk geweld in Nederland.
http://www.huiselijkgeweld.nl/feiten/landelijk
In dit artikel wordt specifiek ingegaan op ouderenmishandeling.
 

Ouderenmishandeling

Jaarlijks worden naar schatting 200.000 ouderen van boven de 65 jaar mishandeld door partners, familie, huisvrienden of zorgverleners. Vaak begint het klein; stevig beetpakken als iemand niet luistert, of eigen boodschappen doen van de ander zijn huishoudgeld. Maar regelmatig gaat het van kwaad tot erger. Een glijdende schaal, waarbij zowel de pleger als het slachtoffer zo hun eigen excuses hebben om de mishandeling niet te willen zien.

Wat zijn signalen?

Mishandeling is moeilijk te zien. Er zijn verschillende signalen die je kunnen opvallen. Stil en teruggetrokken gedrag of juist heel druk gedrag, schrikken van aanrakingen, vaak verwondingen hebben. En daar ongeloofwaardige verklaringen voor geven. Maar ook een onverzorgd uiterlijk, vieze, kapotte kleren en ongewassen haren en lichaam. En tenslotte ouders die schreeuwen tegen hun kind of vaak negatieve dingen zeggen over hun kind. Of een partner die je nooit buiten ziet. Of iemand die angstig, schrikachtig of depressief is. Een oudere die er slecht verzorgd uitziet, blauwe plekken op vreemde plaatsen, somber en lusteloos gedrag, angstig en schrikachtig gedrag, en onderdanig gedrag naar de verzorgende.
Het kunnen allemaal signalen zijn dat het bij een gezin thuis of met een oudere niet goed gaat. Dit zijn slechts voorbeelden. Bedenk je dat elk geval uniek is, en ga op je gevoel af als je denkt dat er iets niet klopt. Je kunt altijd iets doen.

Wat kan je doen?

Praten helpt echt, want het zet iets in gang. Met een ander of met degene waar je je zorgen over maakt. Het kan moeilijk zijn om erover te praten. Maar bedenk wel: als je niks doet, verandert er zeker niks. Je hoeft dit niet alleen te doen. Er zijn goeie hulpverleners die gespecialiseerd zijn in huiselijk geweld. Zij weten waar je terecht kunt voor alle hulp en advies die u nodig heeft.
Bron: www.vooreenveiligthuis.nl
 
Juni 2014 schreef de NOS het volgende artikel over het aantal stijgende meldingen van ouderenmishandeling

Meer ouderenmishandeling gemeld

Vorig jaar zijn er opnieuw meer meldingen van ouderenmishandeling gedaan. In 2013 kwamen 1703 meldingen binnen bij de Steunpunten Huiselijk Geweld. Dat is een stijging van 66% ten opzichte van 2012. Dat meldt het Landelijk Platform Bestrijding Ouderenmishandeling (LPBO opgericht in 2004). Het aantal meldingen stijgt gestaag sinds 2010. Vrouwen zijn 3 keer zo vaak slachtoffer als mannen. In tweederde van de gemelde gevallen ging het om psychische mishandeling van vrouwen. Ook hadden slachtoffers vaak te maken met financiële uitbuiting (39%) en fysieke mishandeling (38%).
Daders zijn meestal kinderen, kleinkinderen of de (ex-)partner. Ruim driekwart van de slachtoffers woont alleen of met een partner. In 9% van de gevallen woont de oudere in een zorginstelling. Het aantal meldingen door slachtoffers zelf of hun familieleden was laag; de meeste meldingen kwamen van politie, welzijnswerkers en mensen die in zorginstellingen werken.

Topje van de ijsberg

Het is mogelijk dat de in 2014 gestarte campagnes bijdragen aan de stijging van het aantal meldingen sinds 2010. In 2011 werd het meldpunt voor ouderenmishandeling ingesteld. Een jaar geleden werd een televisiecampagne tegen ouderenmishandeling gestart. Het Platform is tevreden over de stijging van het aantal meldingen, omdat het onderwerp lang taboe is geweest. Maar het zegt ook dat het aantal meldingen het topje van de ijsberg is. De slachtoffers zijn vaak afhankelijk van de pleger van het geweld. Daardoor is het moeilijk om over de mishandeling of het misbruik te praten. Staatssecretaris van Rijn kondigde een onderzoek aan naar de aard en omvang van ouderenmishandeling.
Bron: http://nos.nl/artikel/659300-meer-ouderenmishandeling-gemeld.html
 

Zorgvuldige aanpak

Het meldpunt voor ouderenmishandeling wil ouderenmishandeling voorkomen en stoppen. Het is belangrijk dat omstanders vermoedens van ouderenmishandeling melden. De slachtoffers hebben hier zelf vaak de kracht niet meer voor.
Er zijn drie soorten meldingen mogelijk:

• ter registratie: het steunpunt neemt geen actie;
• ter consultatie: het steunpunt spreekt met de melder de mogelijkheden door, maar onderneemt vooralsnog niets;
• om op te pakken: het steunpunt gaat de zaak eerst onderzoeken en bespreekt vervolgens mogelijke acties met de melder. Dit om de eventuele gevolgen voor de melder eerst in kaart te kunnen brengen. Na deze afstemming gaat het steunpunt tot actie over.

Met de melder wordt afgesproken op naam van wie de melding wordt geregistreerd. Dit om te voorkomen dat een melding risico’s tot gevolg heeft voor de melder.
Zie ook: http://www.fjc-mb.nl/?page=ouderenmishandeling.html